• Obejrzałem na YouTube ciekawy wywiad z Tonym, indiańskim szamanem-uzdrowicielem.
Przedstawię w skrócie refleksje jakie mi się nasunęły w związku z tym.
• Musimy odczuwać łączność ze światem przyrody i zwierząt. Braterstwo ludzi z tymi domenami jest bardzo ważne. Dźwięki jakie wydają zwierzęta pochodzą z tego samego źródła z którego pochodzi też człowiek i jego życie.
• Muzyka śpiewy i tańce były ważne dla Indian, bo zestrajały ich z naturą, kosmosem. Nie zawsze były jednakowe. Czasami były piękne, imitowały bicie serca matki, które słyszeliśmy gdy byliśmy jeszcze w jej łonie, a czasami wyrażały gniewne nastroje.
• Wracając do natury, wracamy do kosmosu, do łona matki, czyli do źródła z którego wzięło się nasze życie. Aby odbyć tę “podróż” Indianie śpiewali i tańczyli przy akompaniamencie bębnów i fletów. Czasami też palili specjalne zioła.
• To, co dzieje się na świecie i wokół nas, wpływa na nas dodatnio lub ujemnie – na nasze zdrowie i samopoczucie. Jeśli otaczają nas maszyny, reklamy, domy ze szkła i betonu, wtedy natura mówi nam, że nie do tego jesteśmy stworzeni. Stres działa fatalnie na nasze zdrowie, a wysoka zachorowalność na raka w obecnym świecie, to właśnie skutek życia w stresie i braku kontaktu z naturą. Innymi słowy, dla tych, którzy cenią spokój i kontakt z naturą, wielkie miasto nie jest najlepszym miejscem do życia.
• Należy wiedzieć że nasze ciało, dusza i duch to części niejako sprzężone ze sobą i musi być właściwa interakcja między nimi. Te trzy ogniwa są nierozerwalne. Możemy być zdrowi tylko wtedy, gdy jest ona właściwa.
• Z chwilą śmierci duch powinien opuścić ciało i połączyć się ponownie z Wielkim Duchem. Tak przynajmniej wierzyli Indianie.
• Może jeszcze nie zgłębiłem tego tematu, ale nie mogę jednak zgodzić się z poglądem owego szamana, że musimy nawiązać duchową łączność nie tylko z planetą lecz i z całym wszechświatem. Przecież mieszkają w nim też siły złe, wrogie człowiekowi. Zresztą nawet Indianie, przed pójściem na wojnę czerpali inspirację od silnych zwierząt, n.p. od bizonów i orłów. Ich wojenne tańce połączone były wtedy z muzyką wyrażającą gniew.