• Poprzednim razem poruszyłem temat „Wielcy i możni tego świata”. Dzisiaj postaram się go nieco uzupełnić, choć nie jest to wersja ostateczna. Zamierzam bowiem napisać dłuższy artykuł na ten temat.
Kim są ci ludzie ? Jest to elita światowa, swego rodzaju klub, do którego należą, lub należeli do niedawna, tacy ludzie jak: papież Jan Paweł II, Matka Teresa, królowa Elżbieta II, prezydenci USA i inni. Dołączono do niego nawet Lecha Wałęsę. Nadal ma on grono wiernych klakierów, zwłaszcza w rodzinnym Gdańsku, ale jego gwiazda już mocno przybladła w Polsce. O wiele bardziej popularny jest dzisiaj za granicą, zwłaszcza w USA.
Polacy to naród który darzy szczególną sympatią wielkich i możnych tego świata, nawet tych, co jak się okazuje, byli lub są wielkimi grzesznikami. Szkoda tylko, że nie wiedzą, lub nie chcą wiedzieć, że należy do niego także znienawidzony przez nich prezydent Putin.
Każdy z członków tego nieoficjalnego „klubu” czyni więcej złego niż dobrego. Nie ma wśród nich świętych. Każdy z nich zaliczył sporo wpadek. Sprawdza się więc powiedzenie: „Człowiek jest tylko człowiekiem” oraz „władza i pieniądz korumpuje”.
Co się tyczy mnie, nie lubię tych ludzi, ale czasami jest mi szczerze ich żal. Ich życie prywatne jest bardzo ograniczone, bo stale depczą im po piętach dziennikarze, nie dają odpocząć nawet podczas urlopu; są też przedmiotem ataków paparazzich, którzy tylko czyhają na okazję, aby nagłośnić nawet drobne ich wpadki. Gdyby premier jakiegokolwiek kraju, umówił się tylko na kawę ze swoją sekretarką, to zaraz pojawiłby się w prasie artykuł, że rozwodzi się z żoną bo ma kochankę. Gdyby znana aktorka pokazała publicznie tyłek, to zaraz zrobionoby z tego wielką sensację. Przykładem tego może być aktorka Nicole Kidman.
Następne dwa przykłady. Jak wiemy, witając się z wiernymi na pl. św. Piotra w Rzymie, papież często wyciąga do nich rękę na powitanie. Pewnego razu pokazana była scena takiego powitania Franciszka z wiernymi. Pewna kobieta, z wyglądu rasy orientalnej, chwyciła wyciągniętą do niej dłoń papieża, ale tak mocno, że biedak nie mógł jej cofnąć. Minęło tak parę sekund i najwyraźniej zirytowany jej zachowaniem i nie widząc lepszego wyjścia, Franciszek trzepnął lewą ręką w jej dłoń, by się od niej uwolnić. Następnego dnia pojawił się w prasie nagłówek: „Papież uderzył kobietę”. A Franciszek oczywiście musiał wytłumaczyć się publicznie z tego incydentu, przeprosić świat za swoje „złe” zachowanie.
Innym przykładem może być sprawa, słynnego sportowca i aktora O.J. Simpsona, który w połowie lat 90. oskarżony został o zabójstwo żony. Cały świat z napięciem i uwagą oglądał ten proces, który trwał kilka tygodni. Gdy zapadł wyrok uniewinniający go, ludzie rasy czarnej wprost skakali z radości, podczas gdy ludzie rasy białej mieli dość rozczarowane miny. Przy tej okazji mogliśmy dowiedzieć się, że rasizm jest nadal poważnym problemem narodu amerykańskiego, jest tylko lekko zagojonym wrzodem, który może pęknąć w każdej chwili. Po raz kolejny.
***
• W polonijnym piśmie Gazeta Gazeta ukazał się ostatnio artykuł: „Niezgody ością kościół”. Czytamy w nim:
• Po przełomie 89 roku Kościół jawił się jednakże jako ofiara systemu i wybawca społeczeństwa. Wpoiliśmy sobie, że należy spłacić ten “dług”. Na koszt państwa wprowadzono religię do szkół i powołano opłacanych z podatków kapelanów we wszystkich możliwych instytucjach. W szpitalach chociażby do dzisiaj księża zarabiają najwięcej z całego personelu.
• Kościołowi zaczęto “zwracać ziemię”. Dziś jest największym po “Lasach Państwowych” ziemskim obszarnikiem w Polsce. Znaczny obszar polskiego terytorium należy do Kościoła.
• „Najbardziej wszelako zadziwia mnie postawa społeczeństwa. Przecież nikt nikomu nie przystawia pistoletu do głowy, nikt nikogo do niczego nie zmusza. Całe bezkrytyczne poparcie dla polityki Kościoła bierze się z nieprzymuszonej woli wiernych. Widocznie tak im się podoba. Ludziska tutejsi lubią być bezlitośnie łupieni i lani po mordach. Czują wtedy, że żyją. Chłostani pogardą, odczuwają perwersyjną przyjemność”.