Oto mój komentarz do tego artykułu
Prócz świata ludzi istnieje też świat zwierząt. Należy o tym pamiętać i wiedzieć, że nie należy rozgraniczać obu tych światów, bo oba są dziełem tego samego stwórcy. I nie jest wcale prawdą, że dał on człowiekowi prawo, a nawet nakaz, panowania nad światem zwierząt i robić z nim co chce, bo on ma duszę, a one, nie. Zwierzęta nie są masą mięsną bez uczuć, żyją w świecie naturalnym, człowiek zaś żyje stadnie, przeważnie w dużych środowiskach. Zwierzę czuje się lepiej na łonie natury, ale musi znosić jej okrucieństwa – jak susze, silne mrozy itd. i często ginie pokonany przez nią. Człowiek, jak jest głodny, idzie do supermarketu i zaopatruje się w żywność, zaś głodne zwierze samo musi ją zdobywać, a mięsożerne muszą nawet zabijać inne, aby przetrwać. NATURA KIERUJE SIĘ JAKIMŚ OKRUTNYM MECHANIZMEM RODZENIA ŻYCIA I ZABIJANIA GO. Tysiące jaj zwierząt i ptaków ginie w warunkach nieodpowiednich do rozwoju, miliony plemników nasienia męskiego ginie po przedostaniu się do macicy, miliony nowonarodzonych istot ginie codziennie zaraz po przyjściu na świat z przyczyn niewyjaśnionych. Kto jest winien temu? Sama natura. Dlatego powiedzenie, że życie człowieka zaczyna się w chwili poczęcia, brzmi jak jakiś absurdalny żart.